Gepubliceerd op 8 mei 2018
Twee rechtspersonen krijgen elk een wagen ter beschikking gesteld van een andere btw-plichtige vennootschap waarin ze bestuurder zijn. De fiscus is van oordeel dat de vennootschap die de wagens gratis ter beschikking stelt, toch btw over die terbeschikkingstelling verschuldigd is. Hij beroept zich daarvoor op artikel 19, § 1 Wbtw dat met een dienst ten bezwarende titel gelijkstelt: het gebruiken van een tot het bedrijf behorend goed, ander dan bedoeld in artikel 45, §1quinquies (gemengd gebruik), voor privédoeleinden van de btw-plichtige of van zijn personeel of, meer algemeen, voor andere doeleinden dan deze van de economische activiteit van de btw-plichtige, wanneer voor dat goed recht op volledige of gedeeltelijke btw-aftrek is ontstaan.
Volgens het Hof maakt het besturen van een btw-plichtige vennootschap gewoon deel uit van de eigen economische activiteit van die vennootschap. M.a.w. de wagens blijven, ondanks hun terbeschikkingstelling aan de rechtspersonen-bestuurders, gebruikt voor de btw-activiteit van de btw-plichtige. Het gebruik door de bestuurders kan niet aanzien worden als gebruik voor andere doeleinden dan die van de economische activiteit, dus is artikel 19, § 1 Wbtw niet van toepassing en heeft de fiscus ten onrechte btw gevorderd over die gratis terbeschikkingstelling.
Bij diezelfde vennootschap weigert de fiscus de aftrek van de btw geheven van de deelname aan opleiding en vorming door de natuurlijke personen die bestuurder zijn van de rechtspersonen die deze vennootschap besturen. Maar omdat de opleidingen bijdragen tot de vorming en opleiding van de feitelijke bestuurders van die vennootschap, en het besturen van die vennootschap deel uitmaakt van haar eigen activiteit, zijn die opleidingen bestemd voor de economische activiteit van die vennootschap. Aangezien die activiteit recht op aftrek verleent, heeft de fiscus ten onrechte de btw-aftrek verworpen.
HvB Gent, 12 september 2017, rolnr. 2016/AR/569
