Gepubliceerd op 1 mei 2018
In Nederland is de rechtbank Noord-Holland tot het besluit gekomen dat de toegang tot een gaysauna onderworpen is aan het verlaagd btw-tarief.
Volgens de Nederlandse inspecteur bestaat de hoofddienst uit het geven van de mogelijkheid tot seksueel vermaak, wat niet onder het verlaagd btw-tarief valt.
Volgens het Hof gaat het om een complexe dienst. Zowel het gebruik van verschillende saunafaciliteiten als faciliteiten voor seksuele activiteiten zijn in de toegangsprijs begrepen, net zoals het gebruik van een handdoek en één consumptie. Omdat niet vast te stellen valt in hoeverre de bezoeker gebruik maakt van de verschillende faciliteiten, kan het inkomgeld niet gesplitst worden in een deel dat betrekking heeft op de saunafaciliteiten en een deel dat betrekking heeft op de overige faciliteiten.
Vraag is dan welke de hoofddienst is en welke diensten daar bijkomstig aan zijn. Er is sprake van één enkele prestatie wanneer één of meerdere handelingen moeten worden geacht de hoofdprestatie te vormen, terwijl andere handelingen moeten worden beschouwd als één of meer bijkomende prestaties. Hiervoor komt de vraag er op neer of er vanuit het oogpunt van de modale consument sprake is van verschillende diensten die hij wenst af te nemen, dan wel of hij slechts één dienst wenst af te nemen (de hoofdzaak) waarbij de andere diensten geen doel op zich zijn voor die consument maar een middel om van de hoofdprestatie van de dienstverrichter optimaal te kunnen gebruikmaken.
Omdat een gaysauna gericht is op een specifieke doelgroep, moet volgens de rechtbank worden uitgegaan van de modale gaysauna-bezoeker. Daar het feit dat eventuele seksuele contacten tot stand komen tussen bezoekers onderling, de uitbater van de gaysauna daarbij geen enkele bemoeienis heeft en de bezoeker dus nooit weet of zijn bezoek daadwerkelijk tot seksueel contact zal leiden, kan men niet aannemen dat de modale gaysauna-bezoeker de toegangsprijs in eerste instantie betaalt voor de op cruisen (contact zoeken met het oog op seksuele contacten) of seksueel contact gerichte faciliteiten. Die laatste contacten kunnen immers ook op een andere locatie plaatsvinden.
Men kan niet ontkennen dat een gaysauna-bezoeker voor dergelijke sauna zal kiezen omdat ook het cruisen en het hebben van seks daar wordt gefaciliteerd. Maar dat is volgens de rechtbank veeleer een aspect dat deze gaysauna aantrekkelijker maakt ten opzichte van andere (gay)sauna’s. Dat dit voor sommige andere saunabezoekers een reden kan zijn om net niet te kiezen voor deze sauna, verandert daar niets aan.
Let wel: de rechter neemt ook in overweging dat uit de feiten blijkt dat het grootste deel van het vloeroppervlak van de sauna bestaat uit de verschillende saunafaciliteiten, de massageruimte, de lounge (horeca) en uit ruimtes die voor alle faciliteiten van belang zijn zoals de lockers en de douchegelegenheden. De faciliteiten voor het hebben van de seksuele contacten, met name de darkroom, de gloryhole-carrousel en de cabines met een deur, zonder slot, waar bezoekers zich kunnen terugtrekken (deels voorzien van matrasjes) beslaan de minderheid van de totale oppervlakte.
En dat er geen aparte buitenruimte of een koudwaterbad voorhanden zijn, is geen reden om te stellen dat er geen sprake is van volwaardige saunafaciliteiten.
De rechtbank besluit dan ook dat voor de gemiddelde gaysauna-bezoeker de saunafaciliteiten voorop staan en dat het geven van de gelegenheid tot cruisen en seksueel contact beschouwd moet worden als een middel om het gebruik van de saunafaciliteiten voor de modale gay-saunabezoeker zo aantrekkelijk mogelijk te maken.
Rb. Noord-Holland, 22 januari 2018, AWB-17_1707
